mount

همانطور كه مي دانيد ما مي توانيم داده هاي خود را بروي device هاي ذخيره سازي مختلفي مثل hard disk ها ،CD-Rom ها، و يا فلاپي ها ذخيره كنيم. hard disk ها يا disk ها را مي توان به چندين پارتيشن با فايل سيستم هاي مختلف تقسيم كرد.

در يك سيستم Linux تمام دايركتوري ها و فايلهابه فرم يك درخت و به صورت سلسله مراتبي قرار گرفته اند كه ريشه آنها / مي باشد. اين فايلها مي توانند بروي device هايي مختلفي ذخيره شوند. براي اينكه بتوان به اين device هاي ذخيره سازي و يا پارتيشنهاي آن دسترسي پيدا كرد، بايد آنها را به يكي از دايركتوري هاي موجود بروي سيستم متصل كنيم. به اين عمل mount كردن گويند.
دستور mount نيز براي انجام عمل mount يعني اتصال device هاي ذخيره سازي يا پارتيشنها به درخت فايل سيستم به كار مي رود. به نقطه اتصال device يا پارتيشن به درخت فايل سيستم mount point گويند.

در linux دستور mount -a در هر بار بوت شدن اجرا مي شود تا به طور خودكار يك سري از فايل سيستم هاي لينوكس را به device ها و پارتيشن ها ي مربوطه متصل كند. در اين حالت linux به سراغ فايل fstab مي رود. فايل fstab يكي از فايلهاي پيكربندي سيستم است كه در etc/ قرار دارد و مشخص مي كند كه در هنگام بوت شدن سيستم چه device يا پارتيشني به چه فايل سيستمي و چگونه متصل شود.